İLK DERS

Bizim okulda bir gelenektir.Okulun açıldığı gün yapılan törende bir branş öğretmeni öğrencilere ilk ders verir.Geçen sene de bu görev benimdi. Günün anlam ve önemine binaen ben de nacizane bu konuşmamı sizlerle paylaşmak istedim.

Sevgili Gençler,
Bizler sizleri,Türk Milleti’nin milli, ahlaki, insani, manevi ve kültürel değerlerini benimseyen, bu değerleri koruyan ve geliştiren, ailesini, vatanını ve milletini seven, onları daima yücelten, insan haklarına saygılı, Türkiye Cumhuriyeti’ne karşı görev ve sorumluluklarını bilerek bunları davranış haline getiren ve Ulu Önder Atatürk’ün ilke ve inkılapları doğrultusunda hareket eden fertler olarak yetiştirmek amacındayız.
İyi birer öğrenim almanızı sağlayarak da geleceğinizi biçimlendirmenize yardımcı olmak gayesindeyiz. Biz öğretmenler sizlere ancak kaliteli eğitim ve öğretim ortamları hazırlayarak rehberlik yapabiliriz.. Bu ortamları akıllıca değerlendirmesini bilmek sizlerin elindedir. Peki ama sizler neler yapmalısınız?
Her şeyden önce kendinize bir hedef seçmelisiniz.Çünkü eğer insan hangi limana gideceğini bilmeyen bir yelkenli gibiyse hiçbir rüzgar onun için yararlı olmayacaktır.
Kendinizi sevmelisiniz.Unutmayın ki insana en büyük zararı veya en büyük mükafatı verecek olan yine kendisidir.
Zamanınızı iyi değerlendiriniz. Zaman, dünkü bakiyenizin bugüne devrettiği veya yarinki avansınızı şimdiden harcayabileceğiniz bir banka hesabı değildir.
Güçlü olmalısınız Çünkü çetin rüzgarlar ancak küçük ve güçsüz ağaçları devirir, büyük ve güçlü ağaçların ise sadece dalları kımıldar.
En önemlisi ise akıllı olunuz; kendiniz, aileniz, geleceğiniz ve ülkemizin geleceği için.
Akıllı olmak denince hatırıma hep hoş bir hikaye gelir. Sizlere bu küçük hikayeyi anlatarak sözlerimi tamamlamak istiyorum.
“Yaşlı bir marangozun emeklilik çağı gelmişti . İşveren müteahhide işinden emekli olmak, eşi ve büyüyen ailesi ile birlikte sakin bir hayat sürmek istediğinden bahsetmişti.
Müteahhit iyi bir işçisinin ayrılmasına üzülmüş., ondan kendisi için son bir iyilik olarak bir ev daha yapmasını rica etmişti. Marangoz kabul etti ve işe girişti ,ne var ki gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek acıydı.Baştan savma bir işçilik yapmış ve kalitesiz malzeme kullanmıştı. Kendisini adadığı mesleğine böyle son vermek ne büyük talihsizlikti.
Bir süre sonra işini bitirmişti , işveren evi gözden geçirmek için geldiğinde Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. Bu ev senin dedi, Sana benden hediye . Marangoz şoka girmiş çok büyük bir utanç hissetmişti. Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi ! O zaman böyle yapar mıydı hiç.
Bizim içinde böyledir . Gün be gün kendi hayatımızı kurarız.Çoğu zaman da yaptığımız işe elimizden gelenin maalesef daha azını koyarız.Sonra da şoka girerek,kendi kurduğumuz evde yaşayacağımızı anlarız.Eğer tekrar yapabilsek,çok daha farklı yaparız. Ne var ki ,geriye dönüş yoktur..
Marangoz sizsiniz: Her gün bir çivi çakar, bir tahta koyar ya da bir duvar dikersiniz.Hayat bir kendin yap kendin yaşa tasarımıdır.Bu gün yaptığımız davranış ve seçimler, yarın yaşayacağımız evi kurar. Öyle ise onu akıllıca kurun.
Yeni eğitim ve öğretim yılının bu ilk gününde başta emeklerini hiç esirgemeden eğiten ve öğreten öğretmen arkadaşlarım olmak üzere , beni sabırla dinleme nezaketi gösteren bütün misafirlerimize ve sizlere ,siz geleceğimizin teminatı olan gençlere sağlık ve başarı dolu bir yıl diliyorum.
Gençler yolunuz daima açık olsun.

Yeni eğitim öğretim yılı tüm eğitim ve öğretim camiasına ,bu eğitim öğretim camiasının ilk ve en önemli öğesi olan annelere ve gözlerinden dahi esirgedikleri yavrularına hayırlı olsun.Allah bütün çocukları kazalardan ve belalardan korusun. Mutlu kalın....